Kilka miesięcy temu dostałam w prezencie książkę STALKER autorstwa Larsa Keplera.

“Susanna rusza w stronę jadalni i zauważa jeszcze, że polne kwiaty znajdujące się w wazonie na dębowym stole uschły, po czym nagle zamiera. Wydaje się jej, jakby ciało pokryło się nagle warstewką lodu. Czuje nagły wyrzut adrenaliny do krwi. Trzy okna jadalni są jak wielkie lustra. W blasku żyrandola widać stół i osiem krzeseł, a za nimi jakąś postać. Susanna patrzy na lustrzane odbice pokoju, a serce wali tak mocno, aż dudni jej w uszach. W drzwiach do przedpokoju stoi człowiek i trzyma w ręku nóż kuchenny. “Jest w środku, wszedl do domu”, mysli Susanna. Zamknęła drzwi kuchenne na klucz, podczas gdy powinna była uciekać do ogrodu. Cofa się powoli. Intruz stoi nieruchomo, plecami zwrócony do jadalni ze wzrokiem wbitym w kuchnię. Wielki nóż wisi mu w prawej dłoni, która niecierpliwie podryguje. Susanna idzie tyłem, wpatrując się w postać w przedpokoju, Prawa stopa sunie po podłodze, parkiet skrzypi, kiedy przenosi na nią swój ciężar. Musi się wydostać, ale jeżeli dotrze do kuchni ujawni się. Może zdąży wyjąć klucz z miseczki, ale i to nie jest pewne. Ostrożnie cofa się dalej, widząc intruza w ostatnim oknie. Podłoga trzeszczy pod lewą stopą Suasanny. Kobieta zatrzymuje się i widzi, jak postać odwraca się w stronę jadalni, unosi wzrok i patrzy na nią przed odbicie w ciemnych oknach. Susanna robi powolny krok w tył. Postać rusza w jej kierunku. Kobieta kwili ze strachu i wbiega do pokoju telewizyjnego. Ślizga się na dywaniku, traci równowagę, uderza kolanem w podłogę, podpiera się dłonią i sapie z bólu.”

Jest to jeden z wielu opisów sytuacji i emocji przeżywanych przez ofiary na kilka minut przed śmiercią.

Przeczytałam już wiele książek szwedzkich autorów, jednak żadna z nich nie wzbudzała we mnie tylu emocji czy też nawet niepokoju podczas czytania. Momentami miałam ochotę zrobić gest jak podczas oglądania thrillera – zakryć dłońmi oczy i jedynie podglądać jednym okiem, co będzie  dalej. Autor buduje napięcie poprzez bardzo dokładne opisy emocji przeżywanych przez poszczególne postaci, opisy sytuacji, miejsc i wydarzeń, z różnych perspektyw i punktów widzenia. Wszystko to powoduje, że możemy poczuć więź z bohaterami, wczuć się w ich sytuację, przeżywać podobne emocje i rozterki.

Kilka wątków, kilku bohaterów, wyścig z czasem, zwroty akcji, wszystko to prowadzi do kulminacji wydarzeń i zaskakującego zakończenia.

Dynamiczna akcja, poruszająca problem stalkingu. Możemy nie zdawać sobie sprawy, że jesteśmy obserwowani, ktoś poznaje nasze codzienne nawyki i przyzwyczajenia. Po przeczytaniu doceniłam fakt, że mamy rolety w oknach…

Polecam dla wielbicieli thrillerów i poszukiwaczy wrażeń.