Powieść, ktorej akcja dzieje się na dwóch płaszczyznach, Anglia lata 1914-1924 oraz rok 1999.

Oba okresy połączone są jedną postacią, ówczesną służącą, Grace Bradley, która jako 14 – latka trafia na służbę do domu w Riverton, w którym wcześniej pracowała jej matka. Do roku 1914 przenosimy za sprawą wspomnień Grace. Zostały one wzbudzone najpierw listem, a następnie wizytą Ursuli, młodej reżyserki, która chce nakręcić film o wydarzeniach z 1924 roku. Grace przedstawia poszczególne wydarzenia w formie nagrań dla swojego wnuka, którego nie widziała od wielu lat. Opowiada o tym co się działo w jej życiu i życiu mieszkańców domu. Jak “awansowała” w obowiązkach służącej, aż została osobistą służącą jednej z sióstr, Hannah i wyjechała z nią do Londynu.

W 1924 roku nad jeziorem, podczas trwającego przyjęcia odbiera sobie życie młody poeta Robbie Hunter. Siostry Hartford były świadkiem tych wydarzeń, lecz nigdy ich nie przesłuchano, nigdy więcej nie zamieniły ze sobą słowa oraz nigdy więcej się nie spotkały. Grace również była świadkiem tragicznej śmierci, lecz nikt o tym nie wie. Czy czytelnik dowie się prawdy i zostaną odkryte wszystkie tajemnice, które skrywa Dom w Riverton?

Bardzo przyjemny styl pisania, opisy otoczenia doskonale odzwierciedlają klimat tamtych czasów. Poznajemy życie arystokratycznego domu od strony służby, ich pracy i spostrzeżeń. Ukazany jest również obraz I wojny światowej oczami kobiet i osób, które zostały “na miejscu”, a do których dociera niewielka ilosć informacji. Pomimo tragicznych wydarzeń życie toczy się dalej i towarzyska etykieta musi zostać zachowana. Możliwość wczucia się w ówczesne czasy ukazuje jak szybko po wojnie zmieniał się świat oraz zasady w nim panujące.